- 11 september (dinsdag, dag van opname).
Gisteravond en vanmorgen veel geregeld, ingepakt en gedaan. En het is gelukt om ons 11 uur op de afdeling te melden. We hebben de eerste nacht een kamer op de kinderafdeling. We hebben al een heleboel artsen gesproken. Met het dossier van vorig jaar wordt alles doorgesproken en gekeken hoe de dingen die toen zijn misgegaan nu beter kunnen.

Ze krijgt nog een CT-scan om er zeker van te zijn dat er niet meer schroeven zijn die niet meer goed zitten. De zaalarts is al een paar keer geweest. De stofwisselingsarts, met de zaalarts van de orthopedie en de kinderarts met verpleegkundige hebben met ons doorgesproken wat we nu wel en niet gaan doen voor en tijdens de operatie.

Vanavond mag Anouk nog een danoontje om 21 uur en morgenochtend alleen heldere vloeistof om de medicijnen in te nemen. Dan hoeft ze in eerste instantie geen sonde. Ze krijgt wel weer een grote lijn in haar hals om medicijnen en intraveneuze voeding door te kunnen krijgen. Verder moet er nog wel bloed worden geprikt maar hoeft ze nu nog geen infuus. We hebben gevraagd of dit mag voor de operatie als ze ‘weg’ gemaakt is. Ze krijgt dan ook een vitamine B12 injectie zodat ze de eerste dagen nog geen pillen hoeft in te nemen.
Met de diëtiste de voeding al besproken. Zo ligt er al wel een berekening van haar sondevoeding klaar mocht het wel nodig zijn.

De pedagogisch medewerkster kwam al langs. We hadden gezien dat er 13 september een sneltekenaar langs zou komen. Leek Anouk heel leuk. Heeft ze gelijk geregeld dat als Anouk nog op de IC is hij daar voor haar ook even langs komt.

Werner is al naar het Ronald Macdonald huis geweest om ons in te checken. Vanavond slaap ik bij Anouk. Morgen is de bedoeling dat ze om 10 uur geopereerd wordt.

Inmiddels is er bloed geprikt, ging niet gelijk goed met als gevolg een rolstoelhoes onder het bloed en Anouk waarschijnlijk straks weer een blauwe plek. En de CT-scan is ook net gedaan, dit ging goed.
Anouk gaat nu even naar Kinderstad waar ze een schort mag pimpen.
En hier het resultaat (klik om te vergroten).



Dit was het even voor vandaag.

- 12 september, de dag van de operatie
Gisteravond zijn Anouk en ik tegen half tien naar bed gegaan. Ze moest om negen uur nog een danoontje eten. Niet echt waar je zin in hebt voor je gaat slapen maar Anouk wist dat het een infuus of sonde inbrengen scheelde als ze die nog op kon eten. En dan kan Anouk heel veel.
Ze heeft een rustige nacht gehad, een paar keer draaien, net als thuis.
Toen ze kwart over zeven wilde draaien ben ik er maar uit gegaan. Tussen 7 en 8 mocht ze nog een beker doorzichtige vloeistof om haar medicijnen in te nemen.
Hebben we gedaan en Anouk lag rustig op bed een dvd te kijken. Werner kwam kwart over acht.
Wij hebben gegeten en kregen bericht dat Anouk iets later gehaald zou worden.
Ze bleef heerlijk ontspannen en rustig.

Kwart over tien werden we gehaald om naar de ok te gaan. Om fouten te voorkomen wordt wel tig keer door verschillende mensen gevraagd wie ze is, of haar patiëntnummer klopt en wat haar geboortedatum is.
Het infuus wat ze tijdens de operatie krijgt is zo speciaal dat het uiteindelijk als losse componenten op Anouk’s bed mee ging naar de ok. Daar was de anesthesist niet zo blij mee. Duurde allemaal even voor we iedereen hadden gezien alle controles doorlopen voor ze naar de echte ok kon.

(even op de foto klikken om te vergroten)

Anouk zag de professor en begon gelijk te lachen. Het wordt ons steeds duidelijker dat ze heel veel pijn heeft gehad, ze is zo blij met deze operatie.
Ze zakte heel ontspannen weg, haar oogleden zakten steeds een stukje verder dicht.
We zitten nu in het zonnetje bij het RonalMcdonald huis te wachten. Zal wel een uur of vier worden voor we wat horen.

Vanavond laten we weten hoe het gegaan is.
We voelen ons gedragen door de vele reacties van iedereen en de vele gebeden!
We hebben er vertrouwen in dat het allemaal goed gaat verlopen.

- Update 15.45 uur
Zojuist zijn we gebeld door de chirurg dat ze bijna klaar zijn. De operatie is goed verlopen en hij had gezien dat de schroeven inderdaad niet goed meer zaten. Op de foto's was dat ook al wel gezien maar dat was dus ook echt zo.
Wel duurde het allemaal langer omdat het uiterst zorgvuldig moest gebeuren om niet weer een dergelijke complicatie te krijgen.
Anouk wordt als ze klaar zijn naar de IC gebracht en na 16.00 uur kunnen we naar haar toe. Ze zullen ons dan ook bellen.

Zelf zijn we even naar de winkel geweest voor wat boodschappen en hebben lekker in de tuin van het RMC in de zon gezeten. Je moet toch wachten tot ze bellen, dus dan maar in de zon ;-)
We zijn erg blij met deze eerste berichten maar het is ook spannend hoe we Anouk straks zien...
Later meer!

- Update 19.30 uur
We zijn vier uur naar de ouderkamer van de IC gegaan. Hadden al wel verwacht dat we nog even moesten wachten maar dat het tot half zes duurde viel wel tegen. Je voelt de spanning toenemen, hoe zullen we haar straks aantreffen...

Toen we eindelijk bij haar mochten viel het niet tegen. Ze ligt wel aan heel veel slangen etc maar daar waren we op voorbereid. Ze lijkt minder opgezet dan de vorige keer. Het was niet gelukt om een sonde in te brengen dus wordt ze intraveneus gevoed. Dit heeft niet de voorkeur maar kon niet anders. Het aanprikken van het infuus was zelfs tijdens de narcose drama. Gelukkig dat ze daarmee wilden wachten, ze heeft het nu in ieder geval niet gevoeld.

Ze lag op een verwarmd matras toen wij kwamen, ze had het koud gehad vertelden ze. Na de ok was haar lichaamstemperatuur tot 34,8 graden gezakt. Af en toe doet ze even de ogen open maar echt helder is ze nog niet. De chirurg kwam nog langs en vertelde hoe moeilijk de operatie was geweest. Dat de schroef niet goed zat was natuurlijk al bekend maar achteraf zei hij dat hij haar liever gisteren had geopereerd dan vandaag. De schroef zat los in het bot en tegen de zenuwen aan. Hij durfde de zenuw niet los te maken om te zien hoe dat er uit zag. Hij hield z'n hart vast toen hij de schroef er uit haalde en zei dat 'hij het doodeng vond tijdens de operatie en echt geschrokken was hoe het er van binnen uit zag'. De kans was erg groot dat ze tijdens de operatie verlamd zou raken of nadien zou zijn. Dan schrik je wel. Gelukkig bewoog ze haar benen een beetje toen hij er bij stond. Je kon aan zijn gezicht de opluchting zien.
Hij vertelde dat hij tien centimeter lange stangen in de rug erbij aan had gezet (verlengd) en dat alles nu erg stevig zat. De stangen zaten bovenin helemaal los, de schroeven waren lam gedraaid door Anouks krachten die ze erop los had gelaten en drukten tegen de zenuwbaan en het was maar goed dat die schroeven er nu uit waren.

Er zijn al wel weer wat dingen die (nog) niet zo positief lijken en wel erg veel lijken op hoe het vorige keer ging. Anouk neemt de ademhaling niet over. Ze willen graag vanavond stoppen met de beademing maar dan moet haar lichaam het wel weer gaan oppakken. Verder plast ze niet ondanks de hoeveelheden vocht die ze toegediend krijgt. De verpleegkundige begon al over nieuwe medicijnen omdat de spierverslappers die zij gebruikt niet via het infuus gegeven kunnen worden. Niet dus. Hebben we het zo duidelijk over gehad. Dit zijn medicijnen die je niet zo maar start na een zware operatie. Ze moet er op ingesteld worden zou bijwerkingen kunnen krijgen ... willen we dus absoluut niet. Haar lichaam moet hard aan het werk om te herstellen en ook nog wennen aan nieuwe medicijnen vraagt dan te veel.

We hebben zelf net even een broodje gegeten in de ouderkamer. We wachten op het verder wakker worden van haar en hopen dat haar lichaam goed  'opstart'.
We blijven hier tot een uur of 21.00 en slapen in het rmd. Anouk ligt nu lekker te slapen.
Nogmaals dank voor alle gebeden, alle smsjes, gastenboek-berichten, whatsapp, facebook-berichten, mailtjes etc etc. Superfijn om te weten dat er zoveel mensen met ons meeleven!!!!!

Sommigen vragen om het postadres, deze heb ik op de 'overzichtspagina' erbij gezet (klik hier).

- 13 september
De dag na de operatie, een dag van hopelijk herstel.
Allereerst feliciteren we pa Wieten met zijn verjaardag vandaag!

Wij hebben een goede nacht gehad. Na het kijken van de voorlopige uitslag van het stemmen zijn we om een uur of 21.45 uur gaan slapen.
Anouk is gisteravond niet meer echt wakker geweest en het had niet zoveel zin om nog langer bij haar te blijven, terwijl we zelf ook moe waren.
Vanmorgen toen we bij haar kwamen had ze de ogen open. Ze gaf aan last te hebben van de slang in haar keel (dikke beademingsbuis). Sinds ze wakker was ademde ze ook zelf maar de buis moet nog even erin blijven. Hopelijk mag die er straks uit zodat het haar meer comfort geeft.

Anouk zit op veel apparatuur aangesloten. Gisteravond lag ze gelukkig lekker te slapen.
Het lijkt misschien wat eng en het is ook wel slikken als je je kind zo ziet en zelf wordt ik er soms wat duizelig van.
Hopelijk wordt ze snel weer beter.



Ze beweegt haar voeten ook wat dus het gevoel zit er nog steeds in gelukkig!
De verpleging is haar nu even aan het opfrissen en Mariëlle helpt ze daar bij. We zijn erg benieuwd hoe het vandaag gaat verlopen, of Anouk veel pijn krijgt wat onderdrukt moet worden of dat het haar goed afgaat.
Ze proberen steeds op een randje te zitten, pijnstillers verminderen tot ze aangeeft pijn te hebben en dan iets erbij zodat je niet teveel krijgt maar wel voldoende om te kunnen herstellen.
Het is dus afwachten hoe het verder gaat. Gisteravond hebben we nog eens terug gelezen hoe het vorig jaar ging in de eerste dagen.... dat was toch wel heel heftig en hadden we in het begin helemaal geen contact met Anouk. Nu reageert ze toch wel meer en beter dan toen.

- Update 10.30 uur
Anouk is van de beademing. Veel comfortabeler voor haar. Ze heeft nog een uur een kapje voor gehad met extra zuurstof maar die is net ook weggehaald. Ze is nog wel heel zwak. Na het haren kammen was tandenpoetsen haar te veel, gaat ze eerst weer slapen. Ze heeft net even op haar zij gelegen. De diëtiste is al geweest. Omdat ze geen sonde heeft blijft ze voeding krijgen over de grote lijn tot ze zelf weer kan/ wil eten. Maar ze mag rustig haar tijd nemen. De stofwisselingsarts is geweest. Ze was ook tevreden over hoe Anouk er bij lag. Ze heeft wat kleur op haar gezicht en ligt ontspannen. Ze hebben maximaal ingezet op middelen tegen de misselijkheid en dat lijkt goed te werken. Ze heeft nog niet gespuugd en geeft aan niet misselijk te zijn. We hebben met de arts overlegd of de katheter er zodra het kan uit mag. Vorige keer heeft ze daar ook nog een blaasontsteking door opgelopen. Zouden ze gaan overleggen. Als ze zo doorgaat mag ze eind van de middag naar de kinderafdeling. We wachten het af. 

Hieronder een foto van hoe ze er nu uitziet, een stuk beter zonder buizen in de keel!
Je kunt op de foto klikken voor een vergroting.

- Update 15.30 uur
Op de IC is nog een sneltekenaar bij Anouk langs geweest. Hij heeft een paar leuke tekeningen gemaakt en Anouk vond het leuk dat hij dit deed.

Anouk is nog erg duf en na dit tekenen heeft ze ook steeds de ogen dicht. Om half 3 mocht ze van de ic af en werd ze overgebracht naar de kinderafdeling.
Ze heeft het infuus en de arterielijn uit haar beide voeten, in haar arm zit nog wel een reserve-infuus maar daar zit niks op aangesloten. In haar rug zit nog een drain die wondvocht en bloed afvoert en de lijn in haar nek waar voeding doorgaat zit er ook nog. Ook zitten er nog plakkertjes op haar buik/borst voor de hartcontrole.
Vanmiddag heeft Anouk nog wel gespuugd waardoor alles verschoont moest worden, jammer dat dat net gebeurde maar verder gaat het best goed met haar! (we zijn voorzichtig positief ;-) ).
Mariëlle heeft Anouk zojuist nog een paar bladzijden voorgelezen maar haar ogen zakten dicht en nu slaapt ze. De zaalarts kwam net langs. Ze wilde Anouk even zien en daarna de afspraken voor haar gaan regelen. We denken dat ze vandaag nog niet gaat eten. Morgen maar eens kijken of ze al weer een beetje zin kan krijgen in bijvoorbeeld een danoontje. Doordat het 'eten' rechtstreeks in haar bloed komt is haar maag leeg. In theorie zou het dan makkelijker zijn om weer te gaan eten. We wachten het af.

- Update 20.30 uur
Anouk heeft gelukkig een 1-persoonskamer, dus geen last van anderen. Vanmiddag zijn nog wat artsen bij haar langs geweest en is de drain er ook uit gehaald.
We zagen dat ze toch over een groter gedeelte 'losgehaald' is dan we dachten. Mogelijk om toch voor de zekerheid de andere schroeven te bekijken. Anouk was eind van de middag verdrietig en soms moest ze huilen. Het is ook wel oneerlijk dat ze zoveel moet meemaken terwijl ze nog zo jong is.
Ze mag nu ook een half jaar niet paardrijden en ook niet zwemmen voor eerst. Wel balen, zijn net de dingen die ze zo leuk vindt.
De artsen e.d. controleerden vandaag helemaal niet haar bloedwaarden en vanavond bedachten ze ineens dat dat dan om de twee uur moest, ook vannacht. Dit dan met een vingerprikje. Daar waren wij het niet mee eens, het kan ook best anders en waarom nu ineens wel en vanmorgen en middag niet terwijl er niks veranderd is aan haar intake.
Na wat heen en weer gediscussieer bedachten ze dat het dan ook wel uit een lijn gehaald kan worden en ze dus niet elke keer een vingerprik hoeft waar ze wakker van wordt en zeer doet (ook al is het 'maar' een vingerprikje).
Nu net werd Anouk getemperatuurd en bleek ze toch wat verhoging te hebben: 37,9. Balen, als ze maar geen koorts krijgt van een ontsteking (blaasontsteking of ontsteking van de lijn in de hals). Vorig jaar zorgde dat er voor dat we twee weken langer moesten blijven omdat de antibiotica alleen hier gegeven mag worden vinden ze.
Nog niet vooruit lopen op de zaken, al voelt ze wel warm aan nu.... spannend hoe de nacht wordt. Ze krijgt nu alvast paracetamol via het infuus.
Mariëlle slaapt in het rmd en ik blijf bij Anouk. Zal weinig slapen worden vrees ik maar dat maakt niet uit, als Anouk maar slaapt.

- Update 21.15 uur
De temperatuur loopt toch wel op, nu 38.9 graden... en ze ademt ook wat oppervlakkiger en de hartslag is verhoogd.
Arts is zojuist ook langs geweest en om tien uur gaan ze haar weer meten en kijken of er nog bloed of urine afgenomen moet worden voor controle.

- 14 september
Anouks koorts zakte later wel wat maar bleef wel warm. Voor de koorts moest ze antibiotica waarbij ik aangaf dat ze een soort niet mocht hebben ivm een sterke allergische reactie. Dit was hun niet bekend terwijl we dit al een paar keer eerder gezegd hadden. Zouden ze nakijken.
De goede a-b heeft ze met een spuitje in de mond genomen en meteen wat water erna. Ze viel af en toe wel in slaap maar oppervlakkig en bij geluiden schrok ze steeds wakker. Echt slapen lukte mij niet zo, hooguit steeds een halfuurtje waarbij ik dan hyperalert ben op geluiden, elk tipje, elke deur in de verte en zuchtje of ademhaling houdt me wakker, schiet niet echt op.
De ontsteking / koorts komt mogelijk van een blaasontsteking van de katheter dus die zou er om 6 uur vanochtend ook meteen uit moeten.
Tussen 1 en 3 heeft Anouk wat geslapen en ik ook even en tussen 4 en 7 ook weer. Anouk zakte steeds wel weg maar de apparaten piepen zo vaak dat er iets op is of dat er een luchtbel in zit of dat het alarm geeft omdat Anouk een keer minder ademt dat het vrij onrustig is.
De koorts is vanmorgen wat gezakt, ze had eerst nog 38,3 en later 37,0. Ze reageert dus goed op de a-b.
Anouk voelt zich wel naar, ze is nu onrustig en kermt een beetje van ongemak. De katheter was er om 8.30 uur nog niet uitgehaald dus gevraagd waarom dat niet gebeurt. Waren ze vergeten...dus alsnog gedaan om verdere ontsteking te voorkomen.
Eten zal ze vandaag nog wel niet echt doen, dus dat gaan via de lijn in haar bloed. Verder moet de koorts zakken en ze wat wakkerder worden, ze is nu erg duf en verdrietig.
Zojuist alle medicatie nog doorgenomen en ter controle de verpakkingen opgevraagd van de Carnitine (de medicatie waar ze vorig jaar per ongeluk een ander medicijn voor kreeg). Dit was gelukkig allemaal goed.

- Update 10.30 uur
Even een korte update, er gebeurt hier nu niet zoveel en Anouk slaapt al de hele ochtend.
Op een prikbord hing hier een aankondiging van 'Een droomrit voor het leven!' (zie linkje). Eigenlijk was dit vanaf 12 jaar maar we hebben er een e-mail aan gewaagd voor Stefan. Hij kan dan een hele dag meerijden in een soort rally met allemaal dure auto's als Ferrari en Lamborghini (er doen er 50 mee).
Ze twijfelden eerst over de leeftijd maar als wij het zagen zitten (en hij zelf ook) mag hij mee doen. Erg leuk dus voor hem!

Op dit moment ligt Anouk nog aan 9 verschillende lijnen qua medicatie. Alles loopt wel via de lijn in de nek gelukkig en niet via andere infusen. Van de beademingsslang heeft ze een erg dikke lip, hopelijk knapt die niet open in haar mond, zal wel heel vies zijn want het is allemaal geel. Straks even aan de verpleging vragen wat ze daar aan kunnen doen (het is zo dik alsof ze door een wesp is gestoken).

-Update 13.00 uur
We hebben inmiddels de kinderarts met assistent, de metabole kinderarts en iemand van orthopedie gezien. Anouk is steeds heel even wakker, schrikt dan echt wakker, krijgt medicijnen of moet even op haar zij liggen voor controle van haar rug en slaapt weer. Ze kan echt nog niks hebben. Als ze wakker is kermt ze heel zielig dat ze zich naar voelt. Als ik mijn hand op haar hoofd leg zie ik haar ogen dicht zakken, handig systeem. De koorts is gezakt. Ze krijgt nu a-b die dus goed aanslaat. De paracetamol is omhoog gegaan naast de morfine die ook nog steeds ongewijzigd loopt. We moeten kiezen of Anouk via een sonde gevoed wordt of dat we de voeding door de grote lijn laten lopen. De diepe lijn in haar hals zorgt er voor dat de voeding rechtstreeks in haar bloed komt. Vraagt wel goede controle van haar lever en heeft een risico dat de lijn gaat ontsteken. De sonde hebben ze geprobeerd in te brengen terwijl ze onder narcose was maar dat lukte niet. Afgesproken dat we het voor nu over de grote lijn laten lopen. Dan hoeft er nu niets te gebeuren en dat is voor Anouk wel zo prettig. Moet er niet aan denken dat ze haar nu een sonde gaan inbrengen met het risico dat haar maag toch nog geen voeding verdraagt... spugen. Ze wordt goed onder controle gehouden, na zo'n zware operatie mag ze nog even zo zijn als ze nu is. We hopen wel dat ze weer wat interesse in eten gaat krijgen maar dat is nu echt nog een hele hoge brug te ver.

- Update 18.30 uur
Er gebeurt hier niet zo veel vanmiddag. Anouk heeft gelukkig geplast zodat een katheter niet weer nodig is. Ze had een keiharde buik en buikpijn ervan.
Verder slaapt ze veel en wil ze nog geen tv / dvd kijken. Mariëlle heeft haar wel alle berichtjes voorgelezen en wat kaartjes die ze gekregen heeft.
Morgen proberen we of ze wat rechter op kan zitten, op dit moment ligt ze nog steeds helemaal plat.
Marielle leest haar zo nog even voor uit een boekje en dan gaan we de avond/nacht in. Hopelijk slaapt Anouk goed en Mariëlle dus ook die vannacht bij haar blijft.

-15 september
We hebben een rustige nacht achter de rug. Anouk is al weer onder zeil maar heeft vannacht ook goed geslapen. Af en toe was ze wakker, soms de arm boven de deken, was koud, dan had ze het warm. Ze hoefde niet geprikt oid geen stress vannacht. Ze krijgt ook 's nachts verschillende dingen over het infuus. Paracetamol tegen de koorts, een maagbeschermer, Kalium oid en alles moet worden nagespoeld met een zoutoplossing. Als ze wat 'aanhangen' moet dat worden ingesteld op snelheid van doorlopen, felle piep, een half uur voordat het klaar is komt het vooralarm en daarna het echt alarm. Dus steeds verpleegkundigen op de kamer die naast je hoofd dingen instellen en controleren. Anouk slaapt rustig door. Vanmorgen is ze gewassen en het bed verschoont. Zijn nog hele vermoeiende dingen voor haar. Daarna zie je haar ogen al weer dicht zakken.

Vanmorgen voor het eerst een hapje brood aangeboden. Heel klein stukje witbrood met 'schuddebuikjes', pasten er maar drie op zo klein was het. Je merkt aan Anouk dat ze dat heel eng vindt. Dus het ook bij één hapje gelaten. Ze is de vorige keer zo misselijk geweest, ze moet eerst over die angst heen. Ze krijgt nog steeds medicijnen tegen de misselijkheid. Even afwachten of ze straks een hapje banaan durft te proberen. De volgende stap is dat ze weer gaat eten. De grote lijn die ze heeft geeft een groot risico op infectie en als je ziet wat er door die lijn moet...

De verpleegkundige van vandaag gaat straks aan de zaalarts vragen wanneer het verband van haar rug mag/moet. En of ze al van de monitor af mag. Ws zal ze zolang ze morfine gebruikt aan de monitor moeten blijven maar we kunnen het altijd vragen. Elk draadje/slangetje wat er af mag is er weer één. Als Anouk weer goed wakker is ook proberen of ze weer even rechter op wil zitten/liggen. Ze heeft na de operatie alleen nog maar plat op haar rug gelegen. Goed voor de wond maar om duizeligheid tegen te gaan is het wel fijn om af en toe wat rechter op te zitten. Anouk geeft het tempo aan.

- Update 18.30 uur
Anouk had vanmiddag koorts en gaf als pijn het cijfer 5/6 (1-10). De metabolenarts vond het daarom niet verstandig om de morfine al af te bouwen. Dit wordt dan morgen weer bekeken. Ze voelde zich ook echt wat minder goed.
Mariëlle heeft haar nog even voorgelezen en dat vond Anouk erg leuk. Ook kon ze wat lachen om domme grapjes van mij.

Vanavond gaf ze aan wel zin in patat te hebben dus dat hebben we beneden uit de kantine gehaald. De bloemkool die ze van het ziekenhuis kreeg had ze heel begrijpelijk geen zin in ;-)
Van de patat heeft ze een stuk of 10 patatjes gehad, het begin is er en ze vond het erg lekker. Ze zit nu ook wat rechter op en geeft aan dat ze zich wat beter begint te voelen.
Nu nog even jeugdjournaal kijken en haar lievelingsprogramma 'sterren springen'. Anouk doet nu na het eten wel steeds haar ogen dicht dus of er zoveel van tv kijken komt.... Morgen zondag, het weekend is sowieso heel rustig in ziekenhuizen. Leuk is dat Stefan morgenmiddag waarschijnlijk komt, samen met opa en oma Wieten.
Genoeg leuke afleiding in elk geval!

- 16 september
Gisteravond is Anouk tijdens het tv-kijken langzaam in slaap gevallen. Dit was rond 21.30 uur. Er moesten nog wat apparaten ingesteld worden voor de nacht maar daar heeft Anouk niks van gemerkt. Ze heeft de hele nacht doorgeslapen tot nu net 8.00 uur.
Mariëlle komt ook net binnen met een tas vol kaarten, dus genoeg om Anouk voor te lezen!

- Update 18.30 uur
Aan het eind van de ochtend werd er op de deur geklopt en stonden oma Boersma, tante Marleen en nichtje Yelena voor de deur! Ze hadden slingers meegenomen die we meteen hebben opgehangen. Bij een kaart van tante Ingrid zaten nog ballonnen dus het is hier nu helemaal versierd. We hebben even koffie gedronken met elkaar en wat gepraat. Anouk wilde zelf niet op de foto vandaag dus alleen een foto van de versiering.

Anouk was moe van de visite en 's middags zakte ze al snel in slaap. Om een uurtje of vier kwamen opa en oma Wieten samen met grote broer Stefan.
Leuk om Stefan weer bij ons te hebben, we hebben hem hier ook gemist met al zijn vrolijke avonturen en stoere verhalen. We zijn met hem in VU Kinderstad geweest waar hij dj was en ook nog in een auto geracet heeft. Daarna nog gezellig koffie gedronken en om half 6 gingen ze weer weg. Misschien dat Stefan hier woensdag uit school nog kan komen, moeten we nog even zien, zou wel heel leuk zijn.
Anouk heeft vanavond nog een danoontje gegeten en smiddags wat banaan met een beker melk. Ze is nu echt wel heel moe van de dag en zal zo wel in slaap vallen.
De morfine hebben we een klein stukje naar beneden gedaan, van 0,4 naar 0,3. Als ze toch aangeeft weer pijn te krijgen moet het weer omhoog maar anders laten we het zo.
Stapje bij stapje gaat het de goede kant op. Je ziet wel dat Anouk erg erg moe is, mede door de morfine maar ook door het hele herstel dat ze doormaakt.
Straks gaan we de vele kaarten lezen die opa en oma mee genomen hadden (en die lezen we Anouk dan morgen wel voor).